Seattlelen, Facebook, pandemiagatik itxita zeuden lokalak alokatzen hasi da, erakusleiho birtual animatuak sortzeko. Zer da hau? QR kodeak dituzten erakusleihoak. Hau da, edozein gailu mugikorretatik eskaneatu daitezkeen kodeak, webgune jakin batera eraman zaitzaten. Bisitariak Facebookeko eta Instagrameko online dendetara zuzentzen dituelarik. Horrela, Meta (Facebook) multinazional teknologikoak gaitzen dituen teknologia sinple horiei esker, saltoki bat ahalegin handirik egin gabe eta eraldaketa digitaleko prozesurik gabe mundu digitalean sartzen da.

Metaren helburu nagusia, merkataritza txikia eta honen baliabide tradizionalen mugak izan dira. Orain, 24×7 ireki dezakete eta milioi askoko audientzien aurrean egon daitezke adreiluan inbertitu gabe. Hori, hain zuzen ere, metaverso ospetsuaren ekosistemako beste pieza bat da: mundu fisikoa emulatzea, tokiko alderdi geografikoen mende egon beharrik gabe. Egia da gauza asko falta direla oraindik gertatzeko. Mundua erabat sentsorizatu behar dugu bizitza digital bat benetan posible izan dadin. Baina deigarria iruditzen zaigu, saltoki batek, inbertsio handirik egin gabe, bere produktuak erakusteko eta eskaerak, ordainketak eta abar jasotzen hasteko aro digitalean sartzen dela.

Azkenik, egungo azpiegitura digital asko berrerabiltzen dituen proiektua dela adierazi behar da. Horrek, jakina, asko merkatzen ditu konponbideak. Izan ere, batzuetan, Interneten sartzeari zerotik dena muntatu izan da, hasierako inbertsio logikoekin eta elementu nagusiaren galera logikoekin: trafikoa, bezeroak. Facebooken azpiegitura aprobetxatzeak bere entzule milioidunei sarbidea ematen die. Facebookek ere datuak eskuratu ahal izango ditu, baina kontua da bizitza honetan guztia kostuak eta onurak direla.